Το νερό από τα δημόσια δίκτυα υδροδότησης διαφέρει στη σκληρότητα ανάλογα με την περιοχή. Στο ταξίδι του στη φύση το νερό διαλύει ανθρακικά άλατα από τα πετρώματα μέσα από τα οποία ρέει. Το νερό έτσι φορτίζεται με ανθρακικά άλατα και άλατα μαγνησίου και όσο μεγαλύτερη είναι η συγκέντρωση αυτών των ιόντων τόσο πιο σκληρό είναι το νερό.

   Η αποσκλήρυνση είναι η διαδικασία στην οποία αντικαθιστούμε τα ιόντα που αυξάνουν τη σκληρότητα (ανθρακικά άλατα και μαγνησίου) του νερού με ιόντα νατρίου σε μια διεργασία που ονομάζεται εναλλαγή ιόντων, δημιουργώντας άλατα τα οποία είναι πιο υδατοδιαλυτά και σταθερά και δεν δημιουργούν επικαθίσεις.